Bu başlığı muhabbet/motivasyon/rahatlama amacıyla açtım.Bazen forumda görüyoruz mesaj aralarında herkes kendi psikolojik durumundan enstataneler sunuyor.Ben kendimle başlayayım.

3 yıl önce başladı dökülme hikayem.O yıldan öncesi ve sonrası diye ikiye ayrılmış bi hayatım olduğunu söylesem yalan olmaz,harbi harbi hiçbişey eskisi gibi olmadı bu illetle yüzleştikten sonra,abartmıyorum.Kaldı ki dökülme hikayem normalin az üstünde bi agresiflikte seyretti,yani Allaha şükür herhangi bi kellik durumuna gelmedim henüz iyi durudayım dökük denemez saçlarıma ama şakakların açılması ve genel manadaki bu seyrelme bile yetti psikolojimi allak bullak etmeye bu süre zarfında.Saç problemi olan insanın anlayabileceği genel psikolojik durumlara gelirsek :

-Şüphesiz en ama en berbatı son 1-2 yıldır görmediğiniz arkadaşınız/hocanız/eşiniz/dostunuz vs.nin sizi görünce daha selam bile vermeden ilk tepkisinin ' Saçlar dökülmüş ya ehehhe ' tarzı bi cümle olmasıdır.Ben hayatımın herhangi bi anında kendimi bu kadar çaresiz hissetmiyorum, o an tam ama tam anlamıyla bi yıkım oluyor ve benim o gün yatana kadar tüm günüm onun etkisiyle moral 0 geçiyor.

-Saç problemi olan ( özellikle de genç yaşta) birinin özgüveninin yerinde olmasını ve ilişki bakımından başarılı olmasını beklemek bence biraz zor.Bunu olgunlukla karşılayan ve etkilenmeyen bazı uhrevi insanlar olsa da genel manada özgüveni yerle yeksan eden bir durum.Sevgilisi olan sırf bu yüzden ayrılığı düşünür çünkü kendini beğenmez haliyle karşısındakinin de beğenmeyeceğinden korkar.Veya kendimden örnek vereyim,ben çok şükür üstümdeki psikolojik bozukluğu yenebildim ,son zamanlarda özgüvenimi çok daha yükselttim ama hala kendimi uzun süreli bi ilişkiye falan hazır hissetmiyorum,çünkü 3 yıl sonra ne durumda olacağımı bilmiyorum veya 5 yıl ? 6 yıl ? Herkes aynı kalacak hatta daha da olgunlaşıp yakışıklı/güzel hale gelecek sen ise sürekli geriye gideceksin.Oturup ağlasan yeridir.

-Fotoğraf belası.Herkes için güzel bi eğlence olan fotoğraf senin için korkulu bi rüyadır.Biri bana telefonunu fotoğraf için çevirdiğinde sanki uzun zamlulu silah çevirmiş gibi hissediyordum.Siper falan arıyordum o derece.Toplulukta zoraki çekinilen fotoğrafların ise sosyal medyada etiketinizle paylaşılması + küfür demektir.Arkadaşlarla pikniğe gittiğimiz güzel bi günün gecesinde bi fotoğrafta saçımı çok berbat bi halde görünce o gece banyoda baya ağlamıştım mesela bunu unutmam.Muhtemelen diğerleri güzel bi günün tatlı yorgunluğunu falan atıyordu o sırada.

-Arkadaşlarınızın saçlarında bi problem yoktur,çok sevdiğiniz arkadaşınızdır ama onun sırf bu özelliğinden nefret edersiniz.Çok adaletsiz bişey çünkü,bi adam dersine çok çalışır hakeder iyi not alır bi yere kadar imrenirsin ama bu aynı değil,o kişi o durumunda olmak için senden fazla herhangi bişey yapmamıştır çünkü sadece ve sadece şans.Sinir bozucu.

-Asansöre bindiğinde veya lambanın bulunduğu ortamda ışık kaynağının altına girmemek için extra çaba sarfetmek

-Kendi durumuma özgü bişey bu..Lisede yüzüne bakmayacağın adamlar/kızlar üniversiteye geçince bi tarzdır vs. oturtup patlama yapıyorlar oha lan bu nası bu hale gelmiş lisede palyaço gibiydi diyorsun.Sen ise tam tersine bi bakıyorsun lise fotolarında çok daha iyisin

Şimdilik aklıma bunlar geldi Çok şükür bu yaz hayatımda toplu bi değişiklik yapmak niyetiyle hem saç tedavime hem spora hem de kılık-kıyafet-kişisel bakım konusunda ciddi değişiklikler yaptım ve şu an psikolojik olarak çok çok daha iyiyim ama yazdan önce ciddi manada depresyondaydım.Depresyon dediysem her üzülenin depresyon demesi gibi algılamayın,her ne kadar bi doktora gidip tanı koydurtmasam da az çok bilirim depresyon belirtilerini derslerden,baya baya alayı ciddi manada vardı bende.Artık yaz gelsin ve savaşmaya başlayım diye tüm senenin yaza kadar olan kısmını artık hepten bırakmıştım sadece yaşamsal faaliyetlerimi sürdürüyordum aynaya falan bakmıyordum galiba Amaç dediğim gibi motivasyon olsun biraz,hem de içimizi dökeriz eklemek isteyen varsa buyursun